بررسی تأثیر امواج uv و ir بر ساختار نانوذرات مگنتیت حاصل از روش همرسوبی

مگنتیت یکی از اکسید های مغناطیسی آهن است که مصارف بسیار زیادی دارد و هر روز بر مصارف آن افزوده می شود. تا کنون اثر پارامتر هایی نظیر دما، غلظت و نوع مواد اولیه، دور همزن، فشار وغیره بر ساختار نانوذرات سنتز شده به روش هم رسوبی بررسی شده است. با توجه به آنکه روش سنتز هم رسوبی یکی از مناسب ترین روش های سنتز مگنتیت در حال حاضر است، اساس کار تحقیق بر استفاده از روش هم رسوبی قرار گرفت. در این کار تحقیقاتی با استفاده از اثر امواج uv و ir به بررسی ساختار و مورفولوژی نانوذرات اکسید آهن پرداخته شده است، به این صورت که در یک محفظه تاریک نانوذرات مگنتیت به روش هم رسوبی یون های آهن (ii) و(iii) بطور جداگانه در زیر تابش امواج uv و ir سنتز می شود. سپس به تعیین مشخصات نانوذرات حاصل پرداخته شده و در نهایت نتایج با نانوذرات سنتز شده در شرایط یکسان ولی در حضور نور مرئی مقا یسه می شود تا تغییرات احتمالی شکل، اندازه، خواص مغناطیسی و ... نانوذرات حاصله تحت تابش امواجuv وir مشخص شود. در بسیاری از مصارف به نانوذرات مگنتیت با اندازه، شکل و خواص مغناطیسی خاصی نیاز است. هدف از این تحقیق تشخیص یکی دیگر از پارامتر های موثر بر شکل، اندازه و اشباع مغناطیسی این نانو ذرات جهت کنترل این خواص برای تولید انبوه و صنعتی کردن آن است. نتایج حاصل از طیف های xrd، نمودار های vsm (vibrating sample magnetometry) و هم چنین تصاویر sem و tem نشان می دهد که نانوذرات حاصل از سنتز تحت تابش uv نسبت به نور مرئی دارای اندازه بزرگ تر و هم چنین شکل کروی تری است. نانوذرات حاصل از سنتز تحت تابش ir نیز نسبت به نور مرئی دارای اندازه کوچک تری است. به طور کلی با افزایش انرژی تابش اندازه ذرات بزرگ تر شده است. لذا می توان گفت یکی دیگر از فاکتور های تأثیر گذار برای کنترل شکل، اندازه و خواص مغناطیسی در سنتز نانوذرات مگنتیت به روش هم رسوبی تأثیر تابش است.